الیگارش نفتی که می خواهد ما را به دهه ۱۹۹۰ بازگرداند

پایگاه خبری افق و اقتصاد ـ در سال ۲۰۱۵، هارولد هم، غول نفتی اوکلاهما، نگاهی اجمالی به آینده داشت و آنچه را که می دید دوست نداشت. او متوجه شد که انرژی های تجدیدپذیر تهدیدی برای تسلط طولانی مدت نفت و گاز طبیعی است.

در آن زمان، اوکلاهاما با بحران بودجه مواجه بود و قانونگذاران خواهان افزایش مالیات بر نفت و گاز بودند. برای محافظت از معافیت مالیاتی سودآور برای شرکتش، Continental Resources، آقای هام کمپین بی رحمانه ای را علیه صنعت باد به راه انداخت تا قانونگذاران و مردم را متقاعد کند که معافیت های مالیاتی دریافتی مشکل واقعی است.

در تفسیری در سال ۲۰۱۶، او صنعت بادی را “انگلی” و “تخلیه خزانه دولت” خواند. ائتلافی که او به ایجاد آن کمک کرد، یک کمپین تبلیغاتی راه اندازی کرد که در آن، مربی سابق فوتبال دانشگاه اوکلاهما، بری سویتزر، توربین های بادی را متهم کرد که «در بودجه ایالت ما سوراخ می کنند». فراموش نکنید که اوکلاهاما تقریباً چهار برابر بیشتر برای معافیت های مالیاتی برای صنعت نفت و گاز این ایالت هزینه کرده است. در پایان، آقای هام پیروز شد و قانونگذاران مالیات نفت را در دو سال اول تولید جدید در دو درصد پایین نگه داشتند، در حالی که دو معافیت مالیاتی برای توسعه دهندگان انرژی بادی حذف کردند.

در سال های پس از آن، ایالات متحده یک رنسانس انرژی را تجربه کرده است. تولید نفت بسیار افزایش یافته است و همچنین تولید گاز طبیعی که اکنون به سراسر جهان صادر می کنیم، افزایش یافته است. در همان زمان، این کشور صنعت بادی قابل توجهی ایجاد کرده است و در سال های اولیه رونق چشمگیر انرژی خورشیدی قرار دارد. نیروگاه هسته ای جدیدی که در سال ۲۰۲۳ راه اندازی شد، چیزی که از دهه ۱۹۸۰ در ایالات متحده رخ نداده بود.

این تنوع برای کشور عالی بوده است: نیروگاه های آمریکا به ازای هر مگاوات تولید شده نسبت به قبل، دی اکسید کربن، دی اکسید گوگرد و اکسید نیتروژن بسیار کمتری منتشر می کنند و ما وابستگی خود را به منابع انرژی خارجی کاهش داده ایم. و بدون افزایش هزینه های انرژی انجام شده است.

با این حال، برای آقای هام ۷۹ ساله، که شرکت خصوصی او سیزدهمین تولیدکننده بزرگ نفت در ایالات متحده است، طبق گفته شرکت مشاوره Wood Mackenzie ، با ۲ میلیارد دلار سود در سال گذشته، بازار رقابتی تر تهدیدآمیز و از نظر ایدئولوژیک نفرت انگیز است. او مبارزه خود با انرژی های تجدیدپذیر را ملی جلوه داده است – و پروژه ای را از تأثیرگذاری بر رئیس جمهور ترامپ ساخته است

متحدان آقای هام اکنون پست های کلیدی در دولت دارند. در میان آنها کریس رایت وزیر انرژی است که در سخنرانی اخیر خود در هیوستون دفاعی سازش ناپذیر از سوخت های فسیلی ارائه کرد. آنها با هم، بیش از هر چیز سیاست سوخت های فسیلی را شکل می دهند که به نفع آقای هام و دیگر تولیدکنندگان نفت داخلی باشد. همچنین این کشور را از مسیری که ایالات متحده را بدون افزایش هزینه ها امن تر کرده است، دور می کند.

آقای هام که به درخواست‌های مصاحبه پاسخ نداد، در طول سال‌ها شاهد بهبود روابط خود با رئیس‌جمهور جدید بوده است. در اولین نشست تجاری خود در برج ترامپ در سال ۲۰۱۲، آقای هام به آقای ترامپ گفت که چگونه تکنیک های جدید حفاری باعث افزایش تولید نفت آمریکا می شود. آقای ترامپ اشاره کرد که نفتی بدون کراوات است، بنابراین او را به مغازه کادویی در لابی برد و مقداری با برند ترامپ به او پیشنهاد داد.

چند سال بعد، وقتی از آقای هام برای جلد مجله عکس گرفتند ، یک کراوات ترامپ آبی سلطنتی به پا کرد. اگر انتخاب لباس گردن به عنوان کد در نظر گرفته شده بود، پیام دریافت می شد. آقای ترامپ نامه ای به آقای هام فرستاد و از او در مورد انتخاب طنزآمیزش تعریف کرد. کراوات بیشتری بست.

در آن روزها، آقای ترامپ در مسائل انرژی نسبتاً درس نخوانده بود، و آقای هام ممکن است شروع به انتقال باور خود مبنی بر اینکه ناسیونالیسم و ​​نفت دست به دست هم می دهند، داده باشد. در مصاحبه ای در سال ۲۰۲۲ ، او خود را “یک نفت سالار، و همچنین من یک وطن پرست” توصیف کرد.

در سال ۲۰۱۶، آقای هام یکی از اولین مدیران اجرایی بود که از نامزدی ترامپ برای ریاست جمهوری حمایت کرد ، اگرچه او گفت که پیشنهاد وزیر انرژی را رد کرده است. زمانی که کمپین آقای ترامپ برای بازگشت به قدرت در سال ۲۰۲۳ آغاز شد، حمایت آقای هام متزلزل شد و او از ران دیسانتیس و سپس نیکی هیلی در طول رقابت های مقدماتی حمایت کرد . اما پس از انصراف آنها، مدیر اجرایی انرژی با اعتقادی دوباره به تیم آقای ترامپ بازگشت.

آقای هام آوریل گذشته در مار-آ-لاگو یک “میز گرد انرژی” برای آقای ترامپ با حدود ۲۰ مدیر اجرایی انرژی ترتیب داد . در آن جلسه، آقای ترامپ صراحتاً یک میلیارد دلار کمک مالی از صنعت نفت خواست و قول داد که مقررات را لغو کند. این صنعت به آن هدف عالی نرسید، اما یکی از حامیان مالی اصلی کمپین آقای ترامپ بود. آقای هام سهم خود را انجام داد و بیش از ۴ میلیون دلار به کمیته های اقدام سیاسی حامی آقای ترامپ داد.

در همان جلسه مار-آ-لاگو، آقای هام آقای ترامپ را به دوستش آقای رایت، مدیر اجرایی یک شرکت نفت و گاز، لیبرتی انرژی، معرفی کرد. رئیس جدید وزارت کشور داگ بورگوم فرماندار سابق داکوتای شمالی است که آقای هام او را نیز سال‌ها از طریق عملیات نفتی کانتیننتال در این ایالت می‌شناسد.

آقای هام اخیراً دو منشی کابینه را «تیم رویایی با ابعاد غیرقابل تصور» توصیف کرده است. او میزبان یک جشن افتتاحیه مجلل بود که در آن شرکت های صنعت نفت و گاز و گروه های لابی روابط نزدیک خود با دولت جدید را جشن گرفتند.

 آقای رایت در یک کنفرانس بزرگ صنعت نفت در هیوستون، ایده های کتاب آقای هام در سال ۲۰۲۳، “تغییر بازی” را تکرار کرد. آقای هام نوشت که سوخت های فسیلی “دلیلی است که ما دنیای مدرنی داریم که میلیاردها نفر را از فقر نجات می دهد.”

آقای رایت در دفاع مهیج خود از سوخت‌های فسیلی، تغییرات آب و هوایی را صرفاً یک «عوارض جانبی» ساختن جهانی مدرن با امید به زندگی طولانی‌تر و «رهایی تقریباً همه شهروندان جهان از فقر شدید» خواند . او همچنین به انرژی های تجدیدپذیر حمله کرد. وی گفت: «هرجا نفوذ باد و خورشید به طور قابل توجهی افزایش یافته است، قیمت ها در شبکه افزایش یافته و پایداری شبکه کاهش یافته است.

در حالی که درست است که شبکه های برخی از ایالت ها با مشکل مواجه شده اند، تگزاس تا حد زیادی این مشکل را نداشته است. ضریب نفوذ انرژی های تجدیدپذیر در آنجا به طور پیوسته افزایش یافته است و در طول سال ۲۰۲۴ به ۳۰ درصد رسیده است. قیمت ها اخیرا ثابت بوده و در سال ۲۰۲۴ کاهش یافته است زیرا انرژی خورشیدی و باتری های بیشتر به کاهش جهش قیمت در تابستان کمک کردند. در روز سخنرانی آقای رایت در هیوستون، ۶۷ درصد برقی که چراغ‌ها را در تگزاس روشن می‌کرد، از مزارع خورشیدی و بادی تامین می‌شد.

برای آقای هام، فقر انرژی شخصی است. او کوچک‌ترین فرزند از ۱۳ کودکی بود که در اوکلاهاما از مزرعه‌دارانی به دنیا آمدند که به لامپ‌های نفت سفید برای نور و تکه‌های یخ برای خنک‌سازی تکیه می‌کردند تا اینکه یک خط برق به خانه خانواده‌اش بسته شد. او کار خود را به عنوان یک راننده کامیون میدان نفتی آغاز کرد و قبل از ساختن یک امپراتوری چند میلیارد دلاری نفت، لجن مخازن را تمیز می کرد.

او درست می‌گوید که سوخت‌های فسیلی به ما تهویه مطبوع، پلاستیک و هواپیما داده‌اند، اما آنها همچنین مسئول ایجاد امواج گرمای قوی‌تر و آتش‌سوزی‌های مرگبار هستند. سوال آزاردهنده این است که چگونه می توان بین واکنش به تغییرات آب و هوا و تقویت اقتصاد در سال های آینده تعادل برقرار کرد. پاسخ آقای هام به نظر می رسد بازگشتی به سیستم انرژی ۲۰ سال پیش باشد که در آن انرژی باد و خورشید بی اهمیت بود و گاز طبیعی در کنار هسته ای در حال غالب شدن بود.

دنبال کردن روش‌های قدیمی نه تنها گرمایش جهانی را تسریع می‌کند، بلکه رونق انرژی ناشی از انرژی‌های تجدیدپذیر و تکنیک‌های مدرن فرکینگ را تضعیف می‌کند. و برای چه؟ ما در بحران انرژی نیستیم.

سهم بودجه خانوارهای آمریکایی که برای پرداخت هزینه برق، گرمایش و بنزین استفاده می شود در یکی از پایین ترین نقاط در یک نسل است. ما هر ماه در حال شکستن رکوردهای تولید انرژی هستیم. و انتشار گازهای گلخانه ای ما از سال ۲۰۰۵ حدود ۱۸ درصد کاهش یافته است، اگرچه اگر سیاست های جدید دولت ترامپ توسعه مزارع بادی و خورشیدی را کند یا متوقف کند، این روند می تواند معکوس شود . موضع تندرو و طرفدار سوخت فسیلی آقای هام این تغییرات را معکوس کرده و قیمت ها را افزایش می دهد.

انرژی به سادگی آنقدر مهم است که گاری سیب را ناراحت کند. هر تجارت و هر خانواده ای به آن بستگی دارد. امنیت ملی و رقابت پذیری ما نیز همینطور است. خاموش کردن انرژی خورشیدی و باتری‌ها، بخش‌هایی که سریع‌ترین رشد را در شبکه‌های برق ما دارند، فقط آینده را به خطر می‌اندازد.