پایان وابستگی بنزینی با امضای مهندسان ایرانی
ایران از واردکننده سوخت به صادرکننده فناوری پالایشگاهی تبدیل شد
پایگاه خبری افق و اقتصاد – در روزهایی که بازار جهانی انرژی شاهد رقابت فشرده قدرت‌ها برای کنترل منابع پیشران اقتصاد است، ایران quietly و بدون اتکا به بیگانگان، نقطه پایان بر وابستگی بنزینی خود گذاشت. آن‌گونه که داده‌های رسمی وزارت نفت و قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا (ص) تأیید می‌کند، ظرفیت تولید روزانه بنزین کشور از مرز ۱۱۴میلیون لیتر گذشته و بیش از نیمی از آن، حاصل طرح‌هایی است که از دل مهندسی ایرانی بیرون آمده‌اند.
به گزارش پایگاه خبری افق و اقتصاد ، در ساختار جدید انرژی کشور، قرارگاه خاتم‌الانبیا (ص) به محور تحول بدل شده است؛ مجموعه‌ای که با تکیه بر دانش بومی و مدیریت جهادی، چرخ بزرگ‌ترین پروژه‌های نفت و گاز ایران را تنها با اتکا بر نیروهای داخلی به حرکت درآورد. اکنون ۵۸ میلیون لیتر از تولید روزانه بنزین کشور در پالایشگاه‌هایی انجام می‌شود که صددرصد طراحی و اجرای آن به نام مهندسان ایرانی ثبت شده است؛ اتفاقی که معادلات واردات سوخت را برای همیشه از میان برداشت.
ستاره خلیج فارس؛ تپنده‌ترین قلب پالایش ایران
در رأس این پروژه‌ها، نام پالایشگاه میعانات گازی ستاره خلیج فارس می‌درخشد؛ بزرگ‌ترین پالایشگاه میعانات جهان و نماد خودباوری مهندسی ایران. این مجتمع عظیم روزانه ۴۵ میلیون لیتر بنزین یورو۵، ۱۲ میلیون لیتر گازوئیل، ۴ میلیون لیتر گاز مایع و ۳ میلیون لیتر سوخت جت تولید می‌کند.
بیش از ۸۰ درصد عملیات اجرایی ستاره خلیج فارس توسط نیروهای داخلی انجام شده و ۷۰ درصد تجهیزات آن در ایران ساخته شده است. همین ارقام به معنای ارزآوری، اشتغال پایدار و انتقال فناوری داخلی به نسل جدید مهندسان نفتی کشور است.
مهر خلیج فارس؛ حلقه بعدی زنجیره ارزش
در امتداد این مسیر، نام دیگری نیز به فهرست افتخارات انرژی ایران افزوده شده است؛ پالایشگاه مهر خلیج فارس در جنوب کشور. این طرح با ظرفیت ۱۲۰ هزار بشکه در روز و ۹۰ درصد ساخت داخل ، روزانه ۱۳ میلیون لیتر بنزین یورو۵ تولید می‌کند و در زنجیره جلوگیری از خام‌فروشی میعانات گازی، جایگاه استراتژیک دارد.
این پالایشگاه که از آن به‌عنوان ” نسل دوم مهندسی پالایش ایران ” یاد می‌شود، نقش پل ارتباطی میان خودکفایی و بهره‌وری صادرات‌محور را ایفا می‌کند.
زیرپوست رکوردهای ملی نفت و گاز
دستاوردهای قرارگاه خاتم محدود به طرح‌های پالایشی نیست. بر اساس آخرین داده‌های رسمی:
– ۳۰۰ حلقه چاه نفت و گاز توسط این مجموعه حفر شده است.
– ۷۵۰۰ کیلومتر خطوط انتقال در خشکی و دریا اجرا شده است.
– ۲۸۰ مخزن ذخیره استراتژیک با ظرفیت تجمیعی ۲۳ میلیون مترمکعب احداث شده است.
– پالایشگاه NGL 3200 اهواز با ظرفیت روزانه ۵۰۰ میلیون فوت مکعب گاز راه‌اندازی شده که با کاهش سوزاندن گازهای همراه، ظرفیت تولید گاز شیرین کشور را به ۱۶۸ میلیون مترمکعب در روز رسانده است.
فناوری صادرات‌محور؛ از سکو تا دانش فنی
ایران اکنون توان طراحی و اجرای ۱۰ سکوی دریایی عظیم با وزن هرکدام ۲۳ هزار تن را داراست؛ سکوهایی که در استانداردهای جهانی حفاری جای می‌گیرند. افزون بر آن، قابلیت ساخت سکوهای نیمه‌شناور آب‌های عمیق و افزایش ظرفیت برداشت میادین به ۵۰۰ هزار بشکه در روز دستاوردی است که کشور را از خریدار دانش فنی به صادرکننده فناوری انرژی تبدیل کرده است.
در واقع، مسیر حرکت صنعت انرژی ایران از «تولید سوخت» به «تولید فناوری پالایش و حفاری» تغییر کرده است؛ مسیری که با تحلیل کارشناسان مستقل، ایران را در میان پنج کشور توانمند جهان در اجرای پالایشگاه‌های میعانات گازی قرار داده است.
ایران، بازیگر نوظهور در نقشه انرژی جهان
تحولات سال‌های اخیر نشان می‌دهد تمرکز بر اقتصاد دانش‌بنیان در حوزه نفت و گاز ، نتایج عینی در استقلال انرژی به بار آورده است. ایران دیگر نه صرفاً تولیدکننده بنزین، بلکه برند مهندسی بومی در صنایع پالایشگاهی جهان محسوب می‌شود.
نوآوری در طراحی، مدیریت پروژه‌های چندمیلیارد دلاری و بومی‌سازی تجهیزات پیچیده، نشان از بلوغ صنعتی کشوری دارد که در طول دو دهه تحریم توانسته زیرساخت انرژی خود را نوسازی کند.
اکنون برنامه‌های توسعه صنعت نفت و گاز کشور در قالب «نقشه اقتدار انرژی» تا افق ۱۴۰۶ تعریف شده است؛ نقشه‌ای که هدف آن نه‌فقط تکمیل زنجیره ارزش، بلکه افزایش بهره‌وری و صادرات خدمات فنی و مهندسی به کشورهای منطقه است.
با استقرار ظرفیت‌های جدید در حوزه پالایش و گاز مایع و استمرار پروژه‌های بهینه‌سازی انرژی، ایران از واردکننده بنزین به صادرکننده فناوری و دانش فنی پالایشگاهی بدل شده است؛ نقطه‌ای که مسیر توسعه اقتصادی کشور را از سوخت به سمت دانش جهت می‌دهد.
خاتم‌الانبیا (ص) با نگاه جهادی و کارنامه‌ای بی‌سابقه در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی، امروز نماد مهندسی مستقل ایران است. پایان وابستگی بنزینی، در حقیقت آغاز فصل جدیدی از اقتدار صنعتی و خودباوری فناوری در خاورمیانه است؛ فصلی که نام ایران را با سوخت پاک، دانش فنی و مهندسی ملی پیوند زده است.
